مبانی نظری تمایز یافتگی بوئن(فصل دوم پایان نامه)

پیش نمایش راهنما
  • نسخه
  • تاریخ نشر ژوئن 2, 2019

توضیحات

 

نگارش پایان نامه و پروپوزال در رشته های روانشناسی، مشاوره، علوم تربیتی و علوم اجتماعی

شماره تماس: ۰۹۳۷۰۳۳۴۸۸۵-۰۹۱۹۳۶۶۹۸۴۹

 

فهرست مطالب

تعاریف مختلف تمایز یافتگی

میزان تمایز یافتگی

پیش فرض های نظریه بوئن

مفاهیم کلیدی نظریه بوئن

نظریه سیستم های خانواده بوئن

تمایز خود

فرایند انتقال چند نسلی

تمایز یافتگی افراد خانواده

جدایی عاطفی

موقعیت هم والدها

 

تمایزیافتگی یعنی رابطه خود را با سایرین حفظ کردن، ولی جایگاه خود را شناختن، و از قبول نقش های نباید و غیرطبیعی شانه خالی کردن، تمایزیافتگی یعنی پی بردن به اینکه خانواده چطور ما را به ایفای نقش هایی گمارده است و چطور در ما حلول کرده و عمر می کند. متمایز شدن یعنی خود را شناختن که لازمه آن شناختن خانواده است، تمایزیافتگی یعنی از وابستگی به درآمدن و در استقلال متولد شدن (ثنایی، ۱۳۷۸). تمایز خود، به عنوان درجه ای تعیین می شود که با آن شخص قادر به توازن عملکرد ذهنی و احساسی و دست یابی به صمیمیت و استقلال در روابط می باشد (اسکورن، فرلیندر، ۱۹۹۸). تمایزیافتگی به عنوان، افزایش استقلال و مسئولیت پذیری تعریف می شود (هی لی، بی تا؛ ترجمه ثنایی، ۱۳۹۴).

تمایزیافتگی یک فرآیند مادام العمر است که کوشش می کند؛ افراد را از طریق فرآیندهای داخلی و خارجی و خودتنظیمی متعادل سازد که این اشاره به یک فرآیند دارد، نه یک هدف دست یافتنی، به عبارتی تمایزیافتگی یک دستورالعمل برای زندگی است (فریدمن، ۱۹۹۱). تمایز در سطح فیزیکی، اشاره به توانایی برای تشخیص افکار از احساسات و انتخاب بین هدایت شدن به وسیله ذهن یا احساسات شخص دارد. تمایز بالاتر به شخص امکان می دهد تا تأثیر نیرومندی را به واسطه استدلال منطقی در شرایط پیش رو تجربه کند. در مقابل اشخاصی که تمایز کمتری دارند تمایل دارند بیشتر واکنش احساسی داشته باشند. ساکت ماندن در واکنش به احساسات دیگران برای آن ها دشوار است، آن ها بیشتر تمایل به اتخاذ تصمیماتی دارند که احساس کنند درست است و به طور خلاصه آن ها در دام دنیای احساس گرفتارند.

در یک سطح بین فردی، تمایزیافتگی اشاره به توانایی برای تجربه صمیمیت با استقلال از دیگران دارد، اشخاص متمایزتر قادر به تثبیت موقعیت خود در روابط، برقراری یک حس تعریف شده واضح از خود و تماس و پیوند فکورانه با دیگران به هنگام اعمال فشار از جانب آن ها می باشد. تمایز، مرزهای انعطاف پذیری را ممکن می سازد و اتحاد فیزیکی با دیگران را بدون ترس از ادغام شدن ارائه می دهد (اسکورن و فرلیندر، ۱۹۹۸). تمایزیافتگی مترادف با شخص گرایی، خودمختاری و استقلال نیست، تمایزیافتگی با نقطه قوت سروکار دارد نه نقاط ضعف (فریدمن، ۱۹۹۱).

 

Visits: 409

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *