خلاصه آیتم

این پرسشنامه در سال ۱۹۸۳ توسط کوهن و همکاران تهیده شده ودارای نسخه ۱۴ ماده ای است که برای سنجش استرس عمومی درک شده در یک ماه گذشته به کار می‌رود و افکار و احساسات درباره حوادث استرس زا، کنترل غلبه، کنار آمدن با فشار روانی و استرس‌های تجربه شده را مورد سنجش قرار می‌دهد. همچنین این مقیاس، عوامل خطرزا در اختلالات رفتاری را بررسی کرده و فرایند روابط تنش زا را نشان می‌دهد. نمره بالاتر نشان دهنده استرس ادراک شده بیشتر است. دوران و همکاران (۲۰۰۶) ضریب الفای کرونباخ را برای این مقیاس ۷۴/۰ محاسبه کرده‌اند. کوهن و همکاران (۱۹۸۳) برای محاسبه اعتبار ملاک این مقیاس، ضریب همبستگی آن را با اندازه‌های نشانه شناختی بین ۵۲/۰ تا ۷۶/۰ محاسبه کرده‌اند. در پژوهش بهروزی، شهنی ییلاق و پورسید (۱۳۹۱) محاسبه پایایی این پرسشنامه از ضرایب آلفای کرونباخ و تنصیف استفاده شد که به ترتیب مقادیر ۷۳/۰ و ۷۴/۰ به دست آمد. ضرایب روایی سازه این پرسشنامه با استفاده از کحاسبه همبستگی ساده با یک سؤال ملاک محقق ساخته ۶۳/۰ محاسبه شد که در سطح ۰۵/۰ معنی دار است.

روش نمره گذاری به این شکل است که نمره ۵ (برای بسیاری از اوقات)، نمره ۴ (برای اغلب اوقات)، نمره ۳ (برای گاهی اوقات)، نمره ۲ (برای تقریبا هرگز) و نمره ۱( برای هرگز) در نظر گرفته می شود.


خلاصه آیتم

این پرسشنامه توسط گمبریل و ریجی در سال ۱۹۷۵ ساخته شده است که توسط بهرامی (۱۳۷۵) ترجمه شده است، ۳۹ ماده دارد و هر ماده یک موقعیت خاص را که مستلزم رفتار جرات ورزی است نشان می‌دهد. پرسشنامه جرات ورزی دارای دو قسمت است، یک قسمت به اندازه گیری درجه یا میزان ناراحتی فرد اختصاص دارد و قسمت دیگر آن، احتمال بروز رفتار جرات مندانه را مورد سنجش قرار می‌دهد. در این پرسشنامه از ازمودنی خواسته می‌شود که میزان و شدت ناراحتی خود را در زمان مواجهه شدن با موقعیت‌هایی که مستلزم ابراز وجود است بر حسب طیف لیکرت از نمره ۱(خیلی کم) تا نمره ۵(خیلی زیاد) نمره گذاری می‌شود. نمره برش در این پرسشنامه ۵۲ است و کسانی که در این مقیاس نمرات کمتر از ۵۲ کسب می‌کنند، به‌عنوان افراد دارای جرات ورزی پایین، تشخیص داده می‌شوند.