دانلود برچسب: الگوهای ارتباطی زناشویی

ارتباط، سرتاسر زندگی انسان را فراگرفته است. زندگی با شروع ارتباط آغاز می‌شود و با قطع آن به پایان می‌رسد. انسان در دامان ارتباط متولد می‌شود و نیازهایش را از هر نوعی که باشند برطرف می‌کند (سیاوشی و نوابی نژاد، ۱۳۸۴). ارتباط فرایندی است که به‌وسیله آن اطلاعات، افکار، عقاید و احساسات یک فرد یا گروه یا زبان یا رفتار مشترک به‌طرف دیگر انتقال داده می‌شود تا سبب تفاهم، هماهنگی و ادراک یا رفتار واحد بین گیرنده و فرستنده پیام شوند (میر کمالی، ۱۳۸۶). نیاز و تمایل به ارتباط و تعامل باهمنوعان، نیازی قدرتمند و جهان‌شمول در میان انسان‌هاست (هارجی و دیکسون، ۲۰۰۴؛ به نقل ازنظری، ۱۳۹۷). پژوهش‌ها نیز نشان داده‌اند که ۷۵ درصد از اوقات روزانه افراد به نحوی در تماس و ارتباط با دیگران اختصاص می‌یابد به همین دلیل کیفیت زندگی، رشد شخصیت، بهداشت روانی و جسمی هر فردی به کیفیت ارتباط او با دیگران، بستگی دارد (کول، ۱۳۹۲). علاوه بر آن انسان‌ها نیاز دارند که رابطه باهمنوعان خود ومخصوصا افراد نزدیک را شروع کرده و آن را توسعه دهند. تعامل و عمق‌بخشی به رابطه، برای انسان‌ها لذت‌بخش است (گایل و شین، ۲۰۰۵؛ به نقل ازنظری، ۱۳۹۷). بر پایه نظر اغلب اندیشمندان و صاحب‌نظران عرصه ازدواج، ازدواج به‌عنوان رسمی مهم در اغلب جوامع مستلزم برقراری ارتباط مؤثر و کارآمد است (کاراهان، ۲۰۰۷). ارتباط زناشویی ماهیتاً سرچشمه عمده ناخشنودی است، هیچ ارتباط دیگری مانند آن نمی‌تواند دو انسان بالغ را که ممکن است شناخت بسیار کمی از یکدیگر داشته باشند، برای یک‌عمر به همدیگر نزدیک کند (گلاسر،۱۳۸۵). نقش ارتباطات مؤثر در زندگی زوج‌ها بدیهی و ضروری است. نوع تعاملات زوج ها در محیط زندگی رابطه مستقیم بااحساس بدبختی یا خوشبختی آن‌ها دارد. به گونه معمول، زوج‌هایی که روابط عاطفی عمیق، منطقی، دوستانه و صمیمی را تجربه می‌کنند، افرادی موفق، با اعتمادبه‌نفس بالا، مثبت اندیش، شاد و بااحساس خوشبختی هستند. برعکس زوجینی که روابط عاطفی مناسب باهم ندارند، افرادی منزوی، بدخلق، با سطح سازگاری بسیار پایین در جامعه، ناموفق، همواره مأیوس و همیشه بااحساس منفی بدبختی هستند. ارتباط خوب می‌تواند رابطه‌ها را بهبود بخشیده و دوستی، اعتماد و حمایت را در بین زوج‌ها افزایش دهد. ارتباطات ناموفق نیز می‌توانند پیوندها را تضعیف کرده، بی‌اعتمادی و نفرت را به وجود آورد (گیلپاتریک ، ۲۰۱۸).